GINDS IN MIJN KLEINE HUT
GINDS IN MIJN KLEINE HUT
Luisterend daar in mijn kleine hut
naar de vogeltjes die fluiten en kwelen
in een oase van rust, voorts geen enkel gerucht
zij hoeven voor geen enkel gevaar beducht
wat is het leven mooi ginds bij mijn kleine hut
Alsof dronken van innig geluk, in gedachten verzonken
kijkend door het kleine raam naar de verre horizon
vele jaren gingen voorbij, een zalig herleven
van het verre verleden, o zo lang geleden
nooit zal ik vergeten, wat was het leven zoet
Als aan de gezichtseinder de zon onder gaat
en dra de dag verdwijnt en de sterren aan de hemel staan
zal ik baden in geluk, ginds in mijn kleine hut
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Maurice Vanhoudt (Actief sinds: 03-12-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GINDS IN MIJN KLEINE HUT’ van Maurice Vanhoudt zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.