Huis van mijn jeugd

Erna Kagenaar

De gevel met rood gebakken steen
omlijst het grote raam
gevuld met ornamenten

helemaal alleen
ben ik
de kamer schreeuwt

vol overdaad aan
onbelangrijke waarde
het licht werkt niet

kalm kan ik gaan
de deur opent zwaar
maar sluit met gemak

soms ga ik kijken
even terug
het huis is weg

ik kan het niet bereiken
zoals toen
het vervaagt

in mijn gedachten
is er een rode gevel
het raam geeft slechts inzicht

overblijfsels ontkrachten
het fundament
de deur gaf keuze

het huis van mijn jeugd
de uitgang
gaf me mijn toekomst

en dat.. precies dat... doet me zo'n deugd!