Oudjes aan de touwtjes

wil melker


oudjes aan de touwtjes


ik heb de paden
met rode bordjes
verboden te betreden
meegekregen in het
landschap van mijn jeugd

het was de deugd van
opvoeding en maatschappij
om in het gareel te blijven
de dwang van rooms en rood
in opbouw voor gelijken

die sleur was doorbroken
wij gingen onze eigen gang
kozen voor alternatief
met kleding en muziek in
een tegendraadse samenhang

we wilden geen
marionetten zijn met
oudjes aan de touwtjes
verwierpen hun tradities
met love peace en gein

het is weer goed gekomen
met huisje beestje en
natuurlijk heel veel bomen
alleen staan nu in het landschap
heel andere bordjes te dromen


wil melker
09/04/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-04-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Oudjes aan de touwtjes’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.