«»
toen ik dacht dat ze niet van elkaar hielden,
omdat mijn vader dagenlang kon zwijgen,
waarop mijn moeder onbemind,
dacht ze, het leven in stukken sloeg;
beangst raapte ik dan de brokstukken
bij elkaar, trachtte de verdeeldheid
te lijmen,zonder dat iemand dat vroeg.
Ik verborg ze in mijn wezen
zoals alleen een kind dat kan,
en droomde duistere dromen
die zich door de tijd lieten genezen;
stilaan is het verscheurde bestaan
zorgvuldig in het heden bewaard gebleven;
en ach,het kind van toen:
wat wist zij van liefde, leed en samengaan?
Verscheurd
Ik was nog een kindtoen ik dacht dat ze niet van elkaar hielden,
omdat mijn vader dagenlang kon zwijgen,
waarop mijn moeder onbemind,
dacht ze, het leven in stukken sloeg;
beangst raapte ik dan de brokstukken
bij elkaar, trachtte de verdeeldheid
te lijmen,zonder dat iemand dat vroeg.
Ik verborg ze in mijn wezen
zoals alleen een kind dat kan,
en droomde duistere dromen
die zich door de tijd lieten genezen;
stilaan is het verscheurde bestaan
zorgvuldig in het heden bewaard gebleven;
en ach,het kind van toen:
wat wist zij van liefde, leed en samengaan?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wicky SteevenszActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verscheurd’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Herinneringen & vroeger
Nieuwste gedichten
- verzameling herinneringen
- [ De grote optocht ]
- [ Sentiment ]
- [ Sparen ]
- Vroeger een verjaardag vieren...
- Die Lelijke eend...