«»
ligt broos te midden van zoveel meer
waar ik de moed niet voor heb;
het gebarsten glas wekt oud zeer.
Voltooid is de tijd toen door zijn glazen
de wereld helder was, je het leven
nog oneindig dacht en jezelf
veilig in die waan wist omgeven.
Vandaag ben ik bevreesd
voor de pijn die in herinnering schuilt;
zacht leg ik hem terug,en besef dat ik lang
niet meer om jouw dood heb gehuild.
Op zolder
De bril, door verlichte rouw omrand,ligt broos te midden van zoveel meer
waar ik de moed niet voor heb;
het gebarsten glas wekt oud zeer.
Voltooid is de tijd toen door zijn glazen
de wereld helder was, je het leven
nog oneindig dacht en jezelf
veilig in die waan wist omgeven.
Vandaag ben ik bevreesd
voor de pijn die in herinnering schuilt;
zacht leg ik hem terug,en besef dat ik lang
niet meer om jouw dood heb gehuild.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wicky SteevenszActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op zolder’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Herinneringen & vroeger
Nieuwste gedichten
- verzameling herinneringen
- [ De grote optocht ]
- [ Sentiment ]
- [ Sparen ]
- Vroeger een verjaardag vieren...
- Die Lelijke eend...