INLOGGEN
«»

Ceintuurbaan 221

Nog zie ik ons daar tijdens winterkoude
in tweedracht achter vensters die het uitzicht
ijzig verbloemden, en ik heimelijk rouwde
om verwantschap die verloren leek.

Maar dan,wanneer het voorjaar
zacht de vensters deed ontdooien,
het blad van de plataan zich ontvouwde, werd zichtbaar
de onderliggende liefde die ons verbond.

Op de deur zie ik de namen staan
van hen, die daar nu wonen;
de late zon beschijnt de plataan
die net als toen mild haar takken toont.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wicky Steevensz
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ceintuurbaan 221’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.