Bevroren in de tijd
Slechts bewogen door de wind werd de stilte
rondom mijn vaders graf ,waarop
zijn naam,gebeiteld in steen,
omgeven was door kilte.
Ofschoon hij voortdurend is verschenen
in mijn dromen,
bleek de herinnering aan zijn begrafenis
uit mijn wezen verdwenen.
Vanwaar deze vergetelheid?
Nu hij naderbij is gekomen
is die herinnering nochtans
bevroren in de tijd.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Wicky Steevensz (Actief sinds: 02-03-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bevroren in de tijd’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.