INLOGGEN
«»

KAPSTOK

Als jij vertellen kon
Verhalen van weleer
Van zoveel huwelijksjaren
Van geluk en van oud zeer.

Van de peuter
Die zich verstopte
Binnen jouw jassenvracht
En toen ik
Steeds ongeruster
Twee voetjes
Zag staan
Onder jou vandaan,
Kneep ik haar en jou samen.

Ouders, vrienden,
Familie kwamen
Hingen hun jas op
Huilden, lachten,
Begroeting en afscheid
Vielen bij jou samen.

Mijn regenhoedje,
Het opvouwpluutje,
De jassen, de tassen,
Veranderen steeds weer,
Maar de stok van mijn moeder
En de hoed van mijn vader,
Die komen nooit meer.

Geen foto gemaakt,
Het leek onbelangrijk,
Heb er nooit aan gedacht,
Maar nu des te meer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Marion Kleuters
Actief sinds: 03-10-2014Informatie bij het gedicht:

22/10/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘KAPSTOK’ van Marion Kleuters zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.