KAPSTOK

Marion Kleuters

Als jij vertellen kon
Verhalen van weleer
Van zoveel huwelijksjaren
Van geluk en van oud zeer.

Van de peuter
Die zich verstopte
Binnen jouw jassenvracht
En toen ik
Steeds ongeruster
Twee voetjes
Zag staan
Onder jou vandaan,
Kneep ik haar en jou samen.

Ouders, vrienden,
Familie kwamen
Hingen hun jas op
Huilden, lachten,
Begroeting en afscheid
Vielen bij jou samen.

Mijn regenhoedje,
Het opvouwpluutje,
De jassen, de tassen,
Veranderen steeds weer,
Maar de stok van mijn moeder
En de hoed van mijn vader,
Die komen nooit meer.

Geen foto gemaakt,
Het leek onbelangrijk,
Heb er nooit aan gedacht,
Maar nu des te meer.