HERFSTGETIJ
De overrijpe zon gaat laag
het licht nu dim belegen
sijpelt spaarzaam traag
op natbestoven wegen
bulderwinden waaien
takkenbossen vegen
schijnsel uit de schemerlucht
zwiepen zwaaien
op ‘t laatste loof plenst regen
de mensheid zucht
met dampig grauw en grijs
ijlt onmiskenbaar naderbij
het kilkoud winterijs
verstijft het klamme herfstgetij.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-01-2022
Over deze dichter
Joop Hagen (Actief sinds: 15-07-2021)
© Op dit gedicht 'HERFSTGETIJ' van Joop Hagen zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.