Goudgetinte bomen
Ik keek juist even naar buiten... en hield toen
verrukt mijn adem in
Door een laatste zonnestraal beschenen,
deze goudgetinte bomen, extra opvallend door
een vrijwel inkzwarte lucht Het hield een eind
in en tevens een nieuw begin
Enige seconden later het volledig dichttrekken
van de al heel donkere lucht...
De goudgekleurde bomen hadden zich in deze
invallende duisternis teruggetrokken Het is de
al vroeg intredende herfstdonkerte waarom ik
wat zucht.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-09-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Goudgetinte bomen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.