Hemelvaart
Ondanks het plein en houten banken
weigert beton een thuis te zijn
de bomen dragen naakt de tijd
en wijzen naar de hemelvaart
roerloos wordt hier door het glas gestaard
en vallen ogen langzaam toe
zo moe van stilte dat het ziektes baart
en afscheid schrijft op het plafond
hier worden ouderen bewaard
voor wandelingen in het weekend
en aarde maakt het grasland vrij
voor wat hier nog vooruitzicht heet
het leven wordt barmhartig uitgekleed.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-10-2024
Over deze dichter
bert deben (Actief sinds: 14-10-2024)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht werd januari 2021 te Sint-Truiden bekroond met de Simon Michaël Coninckx-prijs.
© Op dit gedicht 'Hemelvaart' van bert deben zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.