HEIMWEE
Land van zon, van stof, dorre rubberbomen.
Land van kangoeroes en zeeën roodbruin zand.
Land van blauwe luchten, waar de migrants dromen,
en verloochenen hun moederland.
Met verbeten heimwee, 't oog op de toekomst,
wordt hier fel gewerkt en met resultaat
na vijf jaar én huis, inclusief 'n wagen,
't huiselijk geluk al te vaak vergaat.
Land van geld en bier, van werkende moeders
Land waar 't enig kind met de scepter zwaait,
waar muziek en spel, d'oud vertrouwde boeken
verschroeien in de strijd die steeds hoger laait.
Naar dit land zijn wij met veel hoop getogen,
zochten we oprecht een nieuw bestaan,
maar diep in ons hart was het steeds gelogen,
en groeit het besluit eenmaal terug te gaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
hortense quijs (Actief sinds: 13-04-2020)
Informatie bij het gedicht
Datum: 1957
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘HEIMWEE’ van hortense quijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.