LOONSE ZUCHT

Han Messie

Het gedenkbos ruist;
minnaars der vrije ruigte
zijn hier begraven.

Het witte kasteel
glanst licht sidderend achter
waaiend herfstlover.

Grauwe najaarshei
verfraait het wiegende groen
van dennen vol wind.

De vliegenzwam staat
fier rechtop; zijn hoed groeit krom,
tegen de bank aan.

Op de zandvlakte
rennen hondjes, kijken rond,
zijn het spoor bijster.

Droog zand en dor gras
omringen tere bloempjes
van verkwikkend blauw.

Uit verschrompeld mos
steken de laatste zwammen
hun felle kopjes.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 29-10-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Informatie bij het gedicht

De bossen en stuifzanden (landduinen) bij Loon op Zand zetten mij steeds weer aan tot het schrijven van haiku 's.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘LOONSE ZUCHT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.