INLOGGEN
«»

TOEVEN AAN DE LEYEN

Diep blauw glanst het meer:
Middellandse Zeeadem
streelt de rimpeltjes.

De kikker ontvlucht
de drukte, springt snel weg naar
zijn grashalmenwoud.

Het geelbruine hooi
spreekt stil van harde arbeid:
verleden broedt blij.

Het grassprietje deint
door 't wilde liefdesleven
van langpootmuggen.

Het reekalfje danst
door wijd rietland, voelt vanzelf
poel en sterke grond.

De kampeerwagens
klinken op en verspreiden
hun keukensmaken.

Vlinders en bijen
bezetten samen de distel
voor hun avonddronk.

In kleine kringen
loopt de ooievaar en pikt
telkens op de grond.

Blinkend zilver hupt
als vlekjes op hert water,
dat steeds gauwer wordt.

Vier jonge ganzen
stappen door de nevel, turen,
zoeken de oever.

De buizerd zit stil
op zijn paaltje, wacht, taalt niet
naar al die duiven.

Op het plaggendak
van Leyens eethuis ontwaakt
vliesvleugelgezoem.

Warme koffiedamp
vermengt zich kringelend met
frisse morgenzucht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-09-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018Informatie bij het gedicht:

De Leyen is een veel bezocht meer bij Rottevalle (gemeente Smallingerland) en is ondiep. Men kan er vrijwel overal staan, behalve in de vaargeulen voor de boten. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘TOEVEN AAN DE LEYEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.