INLOGGEN
«»

HUIS EN ZWERVEN

De morgen is stil.
Seringen, glimmend en dof,
hangen door elkaar.

De jonge varen
staat recht, zijn topje gekruld.
Hoe zal hij buigen?

Her handelsgebouw
glanst vol aaneengeklitte
vlokjes avondrood.

De avond is stil.
Plots getuigt fazantenroep
van wilde liefde.

Ik fiets door weiland,
wil terug. O, dat fluitenkruid!
Dan toch maar verder.

Het zonnescherm zakt:
de spin rent druk heen en weer,
kan haar draad redden.

De hemel straalt blauw
boven het bos, waar regen
tikt en dampt _ vol glans.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-06-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘HUIS EN ZWERVEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.