«»
tegen een onbewogen
dichtgrijze hemel.
Ik giet mijn scheerwater,
zie in mijn hoekig flesje
blauwe zeedeining.
Door de morgenmist
klinkt getikkel van lover
vol frisse druppels.
De plantsoenvijver
spiegelt zuiver het herfstloof,
als een rein bergmeer.
Eén boompje kleurt fel
onder hoog en rustgevend
gedekt herfstlover.
Najaarswind blaast nat;
koude tuindersgrond geurt rijk
in trieste ruimte.
GETIJDENGRILLEN
Zacht beeft de boomkruintegen een onbewogen
dichtgrijze hemel.
Ik giet mijn scheerwater,
zie in mijn hoekig flesje
blauwe zeedeining.
Door de morgenmist
klinkt getikkel van lover
vol frisse druppels.
De plantsoenvijver
spiegelt zuiver het herfstloof,
als een rein bergmeer.
Eén boompje kleurt fel
onder hoog en rustgevend
gedekt herfstlover.
Najaarswind blaast nat;
koude tuindersgrond geurt rijk
in trieste ruimte.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GETIJDENGRILLEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.