GETIJDENGRILLEN
Zacht beeft de boomkruin
tegen een onbewogen
dichtgrijze hemel.
Ik giet mijn scheerwater,
zie in mijn hoekig flesje
blauwe zeedeining.
Door de morgenmist
klinkt getikkel van lover
vol frisse druppels.
De plantsoenvijver
spiegelt zuiver het herfstloof,
als een rein bergmeer.
Eén boompje kleurt fel
onder hoog en rustgevend
gedekt herfstlover.
Najaarswind blaast nat;
koude tuindersgrond geurt rijk
in trieste ruimte.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GETIJDENGRILLEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.