LATE ZOMERKLANKEN
Het jonge reetje
kijkt die wandelaar strak aan...
Denken? Wachten? Doen?
Natte nazomer:
de wind ruikt naar late bloei
en prille honing.
Bijen werken als wespen,
doorvorsen geurig karton.
De gebroken eik
wordt maar verder neergedrukt
door kamperfoelie.
De stadsweg is grijs
met frisse regenplassen
vol blauw van omhoog.
's Nachts gaat een spoor door de vaart.
Watervogel? Bisamrat?
Gedwee vlieg de meeuw
van haar zitpaaltje weg:
een aalscholver komt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘LATE ZOMERKLANKEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.