INLOGGEN
«»

DEEL 2 VAN GETIJDENSNIPPERS

Lome lucht drukt zwaar;
regen valt verkwikkend neer;
damp schuift glanzend voort.

's Nachts onweert het hard:
verborgen spinnenwebben
blinken druipend op.

Moge in ons hart
het ongeschreven Woord
steeds gebeiteld staan.

In het avondlicht
glanst de witte zon, heel rond:
mijn ogen zijn koel.

Witte fabrieksrook
strijkt langs Novemberbomen...
Een schilder ontbreekt!

Rijp glanst aan bomen:
beelden spoken in mijn geest...
Maar geen gestalte!

Waterkoker stuk!
Dan klinkt na lange tijd weer
die damp vol fluittoon.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-05-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DEEL 2 VAN GETIJDENSNIPPERS’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.