OPLEVEND NAJAAR
De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn molme takken.
Het land wordt besproeid:
kleine regenbogen
draaien in het rond.
In bloeiende hei
glanzen, liefelijk lokkend,
webben vol venijn.
Zware lucht voelt loom;
de wolken zijn vol regen,
die niet kan vallen.
Het eikje blijft laag,
heeft een al te wijde kroon,
groeit klem in een berk.
Morgengloed verdwijnt:
Gods schepping verkleurt _ met rust
van de Eeuwigheid.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-05-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘OPLEVEND NAJAAR’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.