OPLEVEND NAJAAR

Han Messie

De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn molme takken.

Het land wordt besproeid:
kleine regenbogen
draaien in het rond.

In bloeiende hei
glanzen, liefelijk lokkend,
webben vol venijn.

Zware lucht voelt loom;
de wolken zijn vol regen,
die niet kan vallen.

Het eikje blijft laag,
heeft een al te wijde kroon,
groeit klem in een berk.

Morgengloed verdwijnt:
Gods schepping verkleurt _ met rust
van de Eeuwigheid.