GEKRIOEL IN PARK EN TUIN

Han Messie

Vroeg ontwaakt de eend,
vangt kwiek zijn daagse strijd aan.

Wilgenroosjes:
ik ruik mijn diep klein genot
van vroeger _ en nóg.

De vergeten tuin
vol onkruid is wondermooi:
er bloeit slechts één lelie.

Stoten en drukken:
harde mest ligt op de spa,
glimt dan als honing.

Distelpluis verwaait,
dwarrelt en krioelt dooreen:
witte muggendans.

Ik vertrek 's ochtends:
vroege zon brengt mijn woonbuurt
nieuwe vreemde glans.

Zonsverduistering:
eindelijk zie ik het licht
van mijn verbeelding!