INLOGGEN
«»

WAKEND EN SLAPEND DENKEN

De woudreuzen staan
ziek en schraal; onder hen
bloeit veel nietigs op.

Mijn lichaam voelt licht,
terwijl avondlucht zwaar drukt:
fietsen bij zwoelte!

Gedichten schrijven?
Lange tijd niets maken, voedt
het uur van tóch doen.

De lucht wordt anders,
niet hun geest, voor wie almaar
de verte zoeken. (naar Cicero)

Oud bosloof zweeft neer:
jong boerengras wordt bedekt
en krachtig gevoed.

Avondrood met blauw;
mijn gedachten willen niets,
alleen mijn ogen...

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WAKEND EN SLAPEND DENKEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.