«»
tenslotte houdt de regen op,
klinkt luid getikkel.
Een kleine draaikolk
glijdt traag voort in de bossloot:
daar komt de ringslang.
Allemaal strijken
ze neer op weidepaaltjes:
lange roekenrij.
Het bos geurt fijntjes;
veelstemmig gezoem klinkt op:
paardenvijgenlied!
Het regengetik
wordt telkens onderbroken:
eikels ploffen neer.
Uit grijze wolken
hangen bundels zonlicht neer.
Zie de lucht als lens.
Op God vertrouwend,
nergens in geworteld zijn,
zweven als zaadpluis.
GETIJDE GAAT EN KOMT OPNIEUW
Ik schuil in het bos;tenslotte houdt de regen op,
klinkt luid getikkel.
Een kleine draaikolk
glijdt traag voort in de bossloot:
daar komt de ringslang.
Allemaal strijken
ze neer op weidepaaltjes:
lange roekenrij.
Het bos geurt fijntjes;
veelstemmig gezoem klinkt op:
paardenvijgenlied!
Het regengetik
wordt telkens onderbroken:
eikels ploffen neer.
Uit grijze wolken
hangen bundels zonlicht neer.
Zie de lucht als lens.
Op God vertrouwend,
nergens in geworteld zijn,
zweven als zaadpluis.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘GETIJDE GAAT EN KOMT OPNIEUW’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.