GETIJDE GAAT EN KOMT OPNIEUW

Han Messie

Ik schuil in het bos;
tenslotte houdt de regen op,
klinkt luid getikkel.

Een kleine draaikolk
glijdt traag voort in de bossloot:
daar komt de ringslang.

Allemaal strijken
ze neer op weidepaaltjes:
lange roekenrij.

Het bos geurt fijntjes;
veelstemmig gezoem klinkt op:
paardenvijgenlied!

Het regengetik
wordt telkens onderbroken:
eikels ploffen neer.

Uit grijze wolken
hangen bundels zonlicht neer.
Zie de lucht als lens.

Op God vertrouwend,
nergens in geworteld zijn,
zweven als zaadpluis.