«»
rustig kijkend genieten:
blinkende wijdte!
Het wijde sneeuwveld
verdwijnt langzaam in nevel
en roze avondglans.
Voorzichtig sluipend
sla ik het bosleven gade,
verstoor reeenrust.
Seringentrossen
wiegen statig heen en weer
door vogelruzie.
Dicht opeen bloeien
de lelietjes der dalen,
zowel echt als vals.
Bloemen, zuiver wit;
hier beleven kevertjes
hun reine liefde.
Voort, door het moeras.
Ploeteren... Verlichtend blauw!
Kijk, gentiaantjes!
SLAPEND EN ONTWAKEND GETIJ
Na hard sneeuwscheppen,rustig kijkend genieten:
blinkende wijdte!
Het wijde sneeuwveld
verdwijnt langzaam in nevel
en roze avondglans.
Voorzichtig sluipend
sla ik het bosleven gade,
verstoor reeenrust.
Seringentrossen
wiegen statig heen en weer
door vogelruzie.
Dicht opeen bloeien
de lelietjes der dalen,
zowel echt als vals.
Bloemen, zuiver wit;
hier beleven kevertjes
hun reine liefde.
Voort, door het moeras.
Ploeteren... Verlichtend blauw!
Kijk, gentiaantjes!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘SLAPEND EN ONTWAKEND GETIJ’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.