SLAPEND EN ONTWAKEND GETIJ

Han Messie

Na hard sneeuwscheppen,
rustig kijkend genieten:
blinkende wijdte!

Het wijde sneeuwveld
verdwijnt langzaam in nevel
en roze avondglans.

Voorzichtig sluipend
sla ik het bosleven gade,
verstoor reeenrust.

Seringentrossen
wiegen statig heen en weer
door vogelruzie.

Dicht opeen bloeien
de lelietjes der dalen,
zowel echt als vals.

Bloemen, zuiver wit;
hier beleven kevertjes
hun reine liefde.

Voort, door het moeras.
Ploeteren... Verlichtend blauw!
Kijk, gentiaantjes!