Haiku's deel 7

Ron Dietvorst

Die man van mij is,
een echte seksmaniak,
dacht het veldmuisje.

Helaas kon de me-
taalbewerker ook geen ijzer,
met handen breken.

"De boog kan altijd,
niet gespannen staan,” sprak de
jager tot te ree.

Reeds vóór het slapen-
gaan had het kind de poppen,
al aan het dansen.

Het kind van zes ge-
droeg zich toch de laatste tijd,
nogal infantiel.

Na de maaltijd bracht,
de dienjongen toch nog wel,
even de pot mosterd.

Puccini:

Ze ging al naar huis,
vóór de derde akte van,
Madam Butterfly.

Tijdens het over-
steken ging de zebra wel,
op zijn strepen staan.

Op het koppetje,
van het mannetje viel een,
bundeltje zonlicht.

Het matrakske van,
het botinneke haalde,
keihard uit naar links.

De schuiftrompettist,
ging pijlsnel het grote nieuws,
eens rondbazuinen.

Het bewind van de,
struisvogelpoliticus,
bestond uit los zand.

De kat had op een
moment schoon genoegd van al,
die muizenissen.

Ze rook omzeggens,
niet helemaal okselfris,
bij nader inzien.

De schrijver schreef het,
stukje deze keer tussen,
“aanhalingstekens.”

Pa had de vrije,
trap tegen de zoon zijn kont,
goed ingestudeerd.

Toen de tovenaar,
om de formule vroeg kon,
de kol niet heksen.

Rillerig lag het,
wc-papier te wachten op,
wat straks komen zou.