WOUDLUST
Het bos glanst, is dof:
zon en schaduw krioelen
als vlekjes dooreen.
Onder de bomen
bedekt verzonken schemer
een slingerend pad.
Bij zijn laatste bocht
noodt wijd licht tot snel voortgaan,
dan vragend stilstaan.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WOUDLUST’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.