INLOGGEN
«»

WOUDLUST

Het bos glanst, is dof:
zon en schaduw krioelen
als vlekjes dooreen.

Onder de bomen
bedekt verzonken schemer
een slingerend pad.

Bij zijn laatste bocht
noodt wijd licht tot snel voortgaan,
dan vragend stilstaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WOUDLUST’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.