LEVEN BIJ VERGAAN
De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn weke takken.
De dode karper
drijft voort; op zijn bovenzij
smullen vliegen _ droog.
De egel ligt stil;
zoekend loopt een doodgraver
tussen zijn stekels.
Op gevallen loof
bloeien bosjes levend groen:
jonge brandnetels.
Uit de eikenstomp
ontspruit nieuw en teer leven:
een berkenboompje.
De kastanje valt...
Zal hij wintervoorraad zijn
of een nieuwe boom?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘LEVEN BIJ VERGAAN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.