WINTERS GENOT
Het sneeuwveld glinstert;
jammer, de schroothoop ernaast
schendt heel zijn aanzien.
Stille duisternis,
maar een helderwitte nacht:
plantsoenen vol rijp.
Het wijde sneeuwveld
verdwijnt langzaam in nevel en
roze avondglans
Een morgen vol sneeuw;
in de sprookjeswereld valt
pekel met verderf.
Winterzon breekt door,
wordt al warmer, vorst verdwijnt:
rijp valt van bomen.
Maartse sneeuw daalt zacht;
pas aan 't eind van de winter
zien we zuiver wit..
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WINTERS GENOT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.