INLOGGEN
«»

WINTERS GENOT

Het sneeuwveld glinstert;
jammer, de schroothoop ernaast
schendt heel zijn aanzien.

Stille duisternis,
maar een helderwitte nacht:
plantsoenen vol rijp.

Het wijde sneeuwveld
verdwijnt langzaam in nevel en
roze avondglans

Een morgen vol sneeuw;
in de sprookjeswereld valt
pekel met verderf.

Winterzon breekt door,
wordt al warmer, vorst verdwijnt:
rijp valt van bomen.

Maartse sneeuw daalt zacht;
pas aan 't eind van de winter
zien we zuiver wit..

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WINTERS GENOT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.