blind

Geert Messelis

op de kromgzakte muren
buldert zijn schaduw
het mortelwerk laat los
wat aarde was
keert weer terug
als de zon de aarde brandt
van horizon tot horizon
mens hoed u zoek zijn schaduw
enkijk hem nooit in het gezicht
de zon maakt blind
als oeudipus mijn kind
icarus valt
niemand kijkt op
waar ligt zijn lijk
niemand die het zeggen kan
we zwijgen als vermoord
de zon heeft hem doorboord