labyrinth
vergeet niet
je zal vergeten
hier vind je geen draden
die naar het zonlicht leiden
je gaat steeds dieper
in de schachten
er wacht geen minotaurus
alleen een zeis
met knokige handen
je leeft je ongetelde dagen
het halve duister
wordt heel duister
bevreemdende bedreiging
maar je gaat door
tot je valt
ten prooi aan groeien
doorheen de aarde
je zal het nooit meer weten
wanneer de aarde opent
voor het wuiven van je halmen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘labyrinth’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.