zijn of niet zijn

Geert Messelis

uitgang
ver, afgelegen plek
vol onbegrip
doe als ik
verdwaal je
in de gangen
tussen de heggen
heb geen angst
je komt wel vrij
met schrik
vrij van de monsters
van je gedachteloos
bedenken
je ziet je wanen
weerspiegeld in de ramen
vervaag in alle staten
in de straten
de vreemde heeft toch recht
op de vrijheid van de gast
zandlopers op open pleinen
houden stil de wacht
als het tij keert
van je zweet
kille nacht
de galerijen
waar nonnen de levieten lezen
hebben je hier gebracht
dit is geen plek geen plaats
geen naam
het niets grijnst uit hun maskers
niet zijn terwijl je bent
te zwaar die last te dragen
ten top
de heuvel op