woestijn
woeste gronden
afzichtelijk
onafzienbaar
de aarde lacht
je uit
in je gezicht
is niet meer staanbaar
duinen schuiven
verschijnen en verdwijnen
liggen op jou te wachten
de schorpioenen met hun slangen
zon droogt je uit
vertelt met bondgenoot
de aarde
ongenode gast
en: je gaat hier
niet vandaan
je schedel zal grijnzen
een lach in het gezicht
zo en niet anders
word je met ons één
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘woestijn’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.