Drenkeling
kapotte korsten behangen je lijfelijkheid als bronzen koraal
waar eenzame vissenvingers de neiging tot ontwroeten ontmoeten
voeten gedoopt aan de randen van de radeloosheid
de waterkant smelt, de longen breken
de taal van eenzijdigheid is blauw
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-05-2024
Over deze dichter
Zwemmend_in_erwtensoep (Actief sinds: 08-05-2024)
© Op dit gedicht 'Drenkeling' van Zwemmend_in_erwtensoep zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.