Het Pad
Ik bewandel het pad,
Het pad dat mij ooit zo dierbaar was,
Maar nu voelt als leegte en angst,
Het pad met vele kleuren en natuur,
Maar nu enkel zwarte wolken,
Het pad waar woede is gekweekt,
En verdriet is verrezen,
Waar mijn kinderhuid is veranderd in wonden,
Wonden die ik niet alleen zie, maar ook voel,
Wonden die nooit zullen verdwijnen en ik altijd zal voelen,
Als een windvlaag is mijn mooie hart veranderd in de realiteit,
In een klap veranderde het kleurrijke pad in een pad vol woede en verdriet,
Waarin het gevoel van onrecht mij door het pad heenleidt,
Het gevoel van haat en wraakzuchtigheid de overhand hebben genomen,
Door één windvlaag veranderde een kinderhart in tranen,
Tranen die niet meer konden stromen,
En in mijn gebroken hart terecht kwamen,
Waar een meer ontstond,
Vol met gemengde emoties,
Die mij leidden door het pad,
Het pad dat mij ooit zo dierbaar was,
En nooit meer hetzelfde zal zijn...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Femke Hunnekens (Actief sinds: 02-11-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het Pad’ van Femke Hunnekens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.