hondsdagen

Geert Messelis

verzuurd fruit
ligt op de kloven
van uitgedroogde aarde
hier helpt geen zalf
stappen wolken stof
het dorp verlaten
ook de honden zijn gevlucht
de vliegen achterna
wie kan schuilen zonder water
dor struikgewas
bewoont de huizen
schorpioenen zoeken schaduw
het licht is schel als een trompet
verkwist land zonder waarde
de stroom een lege sloot
er hangt waarachtig nog een rafel
van een vlag
van de verdeelde staten
de roesthoop is wakker
maar zal nooit ontwaken
er is teveel verkwist