Ijslandvaarders

Martijn Van Bree

Daar hang je in het stof verbeten,
Een ijslandvaarder ver verleden en vergeten.
Verweven in het doek om te laten weten.
Dat jij er was waar ijslandvaarders hun netten smeten.

Versmeltend met het aanzicht van een strijd in de ogen zijn eigen.
Een stoere zeeman in de rust om weerdra de kabeljauw bóven te krijgen.

Jij weet waar de vis vandaan komt.
Nog even wachten op een beter tij,
een pijp tabac in de mond.
Smorend tussen rookvaten ben je degene die dit ondervond.
Met een schoener en zijn netten bereikend de rijke zeegrond
Tussen hoge golven. Ijsschotsen en gevaarlijke klippen was jij er die daar stond.