DE MIJN

Han Messie

In uitdagende duisternis
tonen brede lichtstralen
begaanbare paden
steeds weer nieuwe werkplekjes
geven pikhouwelen moed
om te hakken in 't harde zwart
schuiven zware schoppen knerpend
door de geslagen steenkool
werpen verwonnen brokken en korrels
op bonkende wagentjes

stoffig vuil omhelst smetteloos
de zuiver gouden arbeidsgeest

de mijnwerker heeft zijn dagtaak gedaan
vroege avondlucht overkoepelt hem
als een wazig waterverfschilderij
waarachter aangenaam donker wenkt
veilig geborgen en vol thuisgevoel.