Fietsen

Vrouwke

Fietsen.

Mijn fiets is mij lief
ga weg vieze dief.
In de zomer rij ik ermee
naar het platteland, hoezee.
Koeien grazen van het gras.
Lekker, we zitten niet in de klas.
Even madeliefjes plukken
en klaprozen uit de grond rukken.
Dit boeket geef ik aan mama.
O, is het al zo laat; god-samme.

-==-==-==-==-==-==-EINDE-==-==-==-==-==-

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 30-10-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Vrouwke (Actief sinds: 17-09-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Fietsen’ van Vrouwke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.