Geen fietstochten meer
Fietstochten als kind? Nooit zag ik toen daarin
een bezwaar Ik deed het domweg; bij regen
dat ik schuilen ging Of ik klopte aan bij een
boerderij waar men mij hartelijk ontving
En tegenwoordig zie ik overal problemen:
vallen in 'the middle of nowhere'... Geen mens
die je helpt en je hebt het dan heel zwaar
Drijfnat kom je uiteindelijk wel thuis, je band
zo akelig zacht... Lek? Het voelt niet pluis
Je hebt het compleet gehad, vooralsnog geen
tweede keer!
Je trekt snel droge,schone kleding aan
met meer dan frisse tegenzin en maakt jezelf
wat warms
Genoten wel? Ach, wat heet Geen uitgesproken
die-hard meer zoals vroeger
Ongemakken treffen je harder, je voelt je veel
vlugger angstig.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-09-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen fietstochten meer’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.