Met de pont naar het werk

Dakoyria

Hij mocht dan erg moeilijk zijn, zoals hij nu
eenmaal was
tufde hij wél op zijn tweedehands Puch met
de vertrouwde tas

Daarin zaten zijn boterhammen met kaas;
door mams gemaakt inderhaast
Een stukje fruit nog voor toe reed hij naar de
pont die hem naar de overkant bracht

Ach, zo'n man die door kou, weer en wind zijn
werkbestemming vond
De inmiddels beroemde tunnel die nog niet
eens bestond...

Zijn lange leren jas en alpinopet die enige
bescherming bood Zo vooral herinner ik me
hem die óns, zijn gezin, brood en spelen
bood.


Dakoyria, 2018.