Op reis
langs velden door steden
op sporen van staal
de files vermeden
geen onzeker gedwaal
relaxed in mijn klasse
met een boek onderuit
laat ik me verrassen
als ik mijn ogen sluit
we stoppen op plekken
verspreid in het land
om weer te vertrekken
ik ben een passant
de trein is voor reizen
dwars door weilanden groen
waar beelden verrijzen
je niets hoeft te doen
mijn ogen vallen dicht
op het ritme van het rijden
met de zon op mijn gezicht
verzet ik de tijden
dan schrik ik wakker
zoek her en der
de vreugde is zwakker
mijn reis ging te ver ......
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-09-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ton Jurriansen (Actief sinds: 14-09-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op reis’ van Ton Jurriansen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.