De Sluipmoordenaar

Ro

De Sluipmoordenaar,

Eerst weer beginnen met roken, vervolgens een biertje dan een pilletje en wat keta het kan allemaal geen kwaad dacht ik,
Het heeft er in ieder geval weer voor gezorgd hoe ik er nu bij zit.

Ik dacht het helpt eigenlijk weer.
Bij alles geen zenuwen, onzekerheid, de emoties niks deed meer zeer.

Op een gegeven moment kon ik met al dat andere niet meer op 1 been staan.
En daar kwamen de 2 op de loer liggende demonen weer aan.

Natuurlijk hebben ze mij uiteraard weer geholpen en mij doen geloven dat het dagelijks gebruik weer kon.
Godverdomme ik wilde dat ik nooit meer aan de drugs en dan voornamelijk weer met die 2 demonen Speed en GHB begon.

Waarom is drugs zo lekker en geeft het mij vertier.
Uiteindelijk zie ik zoveel ellende maar toch ook weer veel plezier.

Het begin was weer leuk zo af en toe.
Vervolgens weer die afhankelijkheid, trillen, geouwehoer en gedoe.

Hiervoor 1 klinische opname en 3x ambulant.
Ik weet het donders goed en toch weer in de shit beland.

Zelf een relatie met een man ondergaan.
O.a. Door mijn verslaving, hem en drugs zag ik mijn bloedeigen dochter niet meer staan.

Mijn baan, net een contract na een goed lopend re-integratietraject weer te hebben verkloot.
What the fuck. Wat ben ik toch een enorme idioot.

Uiteindelijk is alles uitgekomen, daadwerkelijk kwam alles aan het licht.
Al het goede, de motivatie deze sluipmoordenaar uit te schakelen kwam weer in het zicht.

Ik zie mijn opname in de detox weer als een kans.
Mijn leven weer op te pakken met veel kleur en glans.

Ook na de detox weer te geloven in mijzelf en met hulp.
En vooral niet terug te trekken in mijn schulp.

Beste sluipmoordenaar je hebt het weer geprobeerd.
Het is je bijna gelukkig is de rust weer bijna wedergekeerd.

Wat een stiekeme klootzak ben je toch met je list en bedrog.
Ik zal nooit van jou afkomen toch.

Ik kan tegen je zeggen deze keer.
Er weer veel is gebeurd er weer veel uit heb gehaald en van heb geleerd.

Ik pak de handdoek vol bloed zweet en tranen die ik na dit gebeuren uit wrik.
Wat mij ineens te binnen schiet “Die sluipmoordenaar” dat ben ik!

Ik zal je deze keer wederom weer omarmen en vergeven.
Jou in mijn herstel dan ook ver op de achtergrond een plaatsje zullen moeten geven.