«»
Die moeilijk doorbreekt.
Het evenaard naar oorden die al lang verdwenen zijn.
Waar de wakkere ogen al lang slapen,
en waar het hart tot kort zal begeven.
Die rust niet te vinden.
En eeuwig met ogen open slapen,
altijd terug kerend, terwijl die bloem.
Naar u zelve staat te schitteren.
Stilletjes verwelkt.
Verwelkt
De donkere uren zijn de kwelling van het enige licht.Die moeilijk doorbreekt.
Het evenaard naar oorden die al lang verdwenen zijn.
Waar de wakkere ogen al lang slapen,
en waar het hart tot kort zal begeven.
Die rust niet te vinden.
En eeuwig met ogen open slapen,
altijd terug kerend, terwijl die bloem.
Naar u zelve staat te schitteren.
Stilletjes verwelkt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
GRIET CALLEWAERTActief sinds: 21-08-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verwelkt’ van GRIET CALLEWAERT zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verslaving
Nieuwste gedichten
- Hermes
- Een Strijd tegen Drugsverslaving
- ik wil mezelf weer zijn
- ik wil mezelf weer zijn
- Diep van binnen
- Verandering