«»
hoe ik leef
op de rand van het ravijn
spotten met de pijn
ik kan niet buigen,kan niet knielen
daarom zit de duivel mij op de hielen
het is niet dat ik nergens om geef
ik houd van alles dat puur is
en daarom van korte duur is
sterretjes in kinderogen
een vreemde met veel mededogen
had ik maar adelijk bloed
dan wist ik
hoe ik mij gedragen moet
blauw bloed
het is schaamteloos wie ik geworden benhoe ik leef
op de rand van het ravijn
spotten met de pijn
ik kan niet buigen,kan niet knielen
daarom zit de duivel mij op de hielen
het is niet dat ik nergens om geef
ik houd van alles dat puur is
en daarom van korte duur is
sterretjes in kinderogen
een vreemde met veel mededogen
had ik maar adelijk bloed
dan wist ik
hoe ik mij gedragen moet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 24-01-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Bernadette NimisActief sinds: 23-01-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘blauw bloed’ van Bernadette Nimis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Verslaving
Nieuwste gedichten
- Hermes
- Een Strijd tegen Drugsverslaving
- ik wil mezelf weer zijn
- ik wil mezelf weer zijn
- Diep van binnen
- Verandering